Dr Paulina Legutko-Kobus – Sesja Q&A
RALACJA z sesji Q&A
Pierwsze pytanie dotyczyło miast, które opracowały strategię GOZ. Dr Paulina Legutko-Kobus odpowiedziała, że są to: Kraków, Lublin, Gdańsk, a Warszawa jest w trakcie opracowania. Dodała również, że wszystkie opracowane strategie zostały stworzone w ramach programu Circular Cities Program Poland. W ramach projektu dla każdego miasta przeanalizowany został metabolizm miejski, a w nawiązaniu do niego opracowano wizje i cele cyrkularności. Zainteresowani strategiami zostali skierowani do kontaktu z redakcją „Magazynu Biomasa” lub bezpośrednio do strony https://www.innowo.org/en/circular-cities.
Następnie wyjaśniono pojęcie ESG, które obejmuje trzy obszary: środowisko (Environment), społeczeństwo (Social) oraz zarządzanie/ład korporacyjny (Corporate Governance). ESG jest więc podejściem pełniejszym/szerszym niż CSR. Pozwala na włączeniu wskaźników środowiskowych, społecznych i ładu korporacyjnego do inwestycyjnych kwestii zarządzania (podejmowania decyzji biznesowych oraz komunikacji z interesariuszami).
Kolejne pytanie odnosiło się sposobów przekonania „przeciętnego Kowalskiego” o korzyściach z inwestycji w biogazownię. Pani Doktor odpowiedziała, że nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ zależy to od grupy interesariuszy, do której Kowalski należy. Podkreśliła, że nie ma inwestycji, które nie spotkałyby się z jakimś sprzeciwem, i ważne jest, aby informować społeczność oraz przewidywać potencjalne konflikty społeczne. Dodała, że kluczowe jest edukowanie i rozwiewanie obaw. Konieczne jest także prowadzenie dialogu z interesariuszami (od najwcześniejszych etapów związanych z lokalizacją biogazowni), ponieważ daje to większe szanse na uzyskanie zgody społecznej i brak konfliktów.
Pytanie na temat obaw o ewentualne uciążliwości odorowe związane z biogazownią, zwłaszcza że brak jest regulacji prawnych dotyczących zapachów, było bardzo ważne pod względem podjętej w ramach webinaru tematyki. Ekspertka podkreśliła, że najlepszym sposobem jest pokazanie, jak dana instalacja działa w praktyce. Należy zaprosić interesariuszy, zarówno formalnych, jak i nieformalnych, aby na własne oczy przekonali się, że instalacja nie jest uciążliwa. Dodała, że mogą to być także badania i lokalne wizyty, które pomogą rozwiać wątpliwości.
W dyskusji nawiązywano do wyboru bezstronnego negocjatora. Pani Dr Paulina Legutko-Kobus zauważyła, że dobrym rozwiązaniem jest wybranie negocjatora przez przedstawicieli reprezentujących różne grupy interesariuszy, aby zapewnić większą neutralność. Może to być przedstawiciel rady gminy, sołectwa lub inwestora, a wspólny wybór takiej osoby zwiększa zaufanie. Dodała, że w przeszłości realizowane były projekty współfinansowane ze środków zewnętrznych, które umożliwiały pozyskanie niezależnych negocjatorów na procesy szerokiej partycypacji.
Na koniec pojawiło się pytanie o to, czy lepiej samodzielnie prowadzić warsztaty/szkolenia, czy zatrudnić zewnętrznych ekspertów. Ekspertka odpowiedziała, że zależy to od sytuacji. Jeśli warsztaty mają być prowadzone dla lokalnej społeczności, która nie jest całkowicie przeciwna inwestycji, to można je prowadzić wewnętrznie. Natomiast w przypadku konfliktów lepiej zatrudnić zewnętrznych ekspertów, aby uniknąć oskarżeń o stronniczość.
